Nr. 8 P. (Peter) van Wijhe, SGP Kandidatenlijst 2014.

Mijn naam is Peter van Wijhe, ik ben geboren in ’s Gravenpolder waar ik ook de eerste jaren van mijn leven heb doorgebracht. Halverwege de basisschool zijn we verhuisd naar Krabbendijke. In 2005 ben ik zelf verhuisd naar Rilland waar ik nu nog steeds tot volle tevredenheid woon.

Na de lagere school heb ik de LTS gevolgd in Krabbendijke. Tijdens die opleiding werd mijn interesse gewekt voor het programmeren, in dit geval van de CNC draaibank. Mede daardoor ben ik daarna een ICT opleiding gaan volgen aan de MTS in Vlissingen. Dit was destijds vooral een opleiding waar je leerde programmeren. Na die opleiding ben ik direct gaan werken bij mijn laatste stagebedrijf. Mijn stage, vakantiewerk en later mijn werk daar heeft me erg gevormd.

Dit bracht me al binnen een jaar na mijn opleiding tot het besluit om zelf een eigen bedrijfje te beginnen. In 1997 ben ik mijn eigen bedrijf gestart. Het was de begintijd van programmeren voor het internet. Er waren toen maar relatief heel weinig mensen in Nederland die deze techniek konden leveren. Dit heeft in de loop der tijd mooie opdrachten met veel afwisseling en soms heel bijzondere plaatsen en klanten gegeven waarvoor ik mocht werken. Tot zover het verleden, nu terug naar het heden.

Het is in deze serie al meer geschreven, maar het is voor de gemeentes echt een uiterst spannende tijd. De landelijke overheid verschuift de verantwoordelijkheid voor een aantal heel belangrijke dossiers naar de gemeentes. Iets wat mij bijzonder aanspreekt. Want hoewel deze vaak benoemd worden onder de term sociaal is het vooral een christelijke plicht. En juist daarin kan de SGP laten zien voor welke beginselen we staan. Evenwichtig, dus geen “blind socialisme”. Maar tegelijk ook barmhartig en ruimhartig. Laten we het woord sociaal in deze dossiers weer terug opeisen als een zuiver christelijke, en daarmee SGP, aangelegenheid!

Daarmee komt er wel veel werk op onze gemeente af. Voor veel punten heeft of gaat onze gemeente samenwerkingsverbanden aan met andere gemeentes uit Zeeland. Dat geeft veel bestuurlijke vragen. En doet ook zoeken naar goede oplossingen waarbij de gemeenteraad haar taak kan blijven uitvoeren. Zodat het beleid op deze belangrijke dossiers wel christelijk blijft. En dus degene die het moeilijk hebben of beperkingen ervaren een christelijke handreiking gedaan wordt. In welke zin van het woord dan ook. Een uiterst boeiende en bovenal zeer verantwoordelijke tijd voor de gemeenteraad en college dus.

Echter wat mijn bijdrage hierin, al dan niet, zou zijn. Het belangrijkste wat ik, wat wij, kunnen doen is op D.V. 19 maart te gaan stemmen. Want niet stemmen is ook kiezen. Een gemeente moet immers bestuurd worden. De zwakkeren in onze gemeente hebben hulp en bescherming nodig. En gemeenschappelijke belangen voor particulier en bedrijf moeten behartigd en uitgevoerd worden.  En in dat alles hoort het Schrift Gebonden Politieke geluid gehoord te worden. Bij de aftrap van de gemeenteraadsverkiezingen door de landelijke SGP is dan ook terecht gesteld dat we geen stem verloren moeten laten gaan. Laten we dus samen letten op de stempassen, van bijvoorbeeld ouderen uit onze gemeente, die zelf niet in staat zijn om te gaan stemmen.

Ik ben bijzonder blij dat mijn positie op de kieslijst niet ten koste is gegaan van een positie van één van de huidige zittende raadsleden. Want na vele jaren van trouw dienen hebben twee raadsleden besloten ermee te stoppen. Ik wil ze graag in deze bedanken voor hun inzet in de afgelopen jaren. En geef daarmee het woord aan deze twee laatste sprekers (of is het schrijvers?) van de serie over.