Programmabegroting 2016-2019

Voor de gemeente behoort bij de Plan-Control Cyclus als vast onderdeel de programmabegroting. De programmabegroting geeft aan wat de gemeente voor de komende jaren gaat doen. In de opinieraad worden door de partijen diverse punten uit de programmabegroting van commentaar voorzien. Er valt veel te zeggen van de programmabegroting. Maar wat vooral ook opvalt is dat de overheid al een poosje geen christelijke overheid meer is. Uiteraard komt dit weer in de punten die door de overheid allemaal gesubsidieerd en ondersteund worden. Zo is er wel praktisch in elke kern een door de overheid sterk bekostigd voetbalveld.

Ook tekstueel kun je terug vinden over hoe de overheid denkt over de samenleving. Zo is er een onderdeel: Programma stimuleren doelgroepen sociale leefomgeving. Daaronder valt een kopje: Inwoners nemen optimaal deel aan de samenleving. En daaronder schaart de overheid dan het bezoeken van voorstellingen van het Podium Reimerswaal en deelnemen aan een (sport)vereniging. Het hoeft hier geen betoog dat wij daar geheel anders over denken. Maar het tekent wel zoals Nederland anno 2015 in elkaar zit. Dit is op zichzelf voor ons geen onbekend gegeven. Reeds in de eerste christentijd was het vreemd als je niet meedeed met de brood en spelen zoals er door de overheid georganiseerd werd. Christenen stonden dan ook aan de zijkant van de maatschappij. Zo is er dus niets nieuws onder de zon. Neemt niet weg dat we dit reden genoeg vinden om daar ook een opmerking over te maken zolang we dat nog mogen. Maar het is wel een teken aan de wand dat in een zo belangrijk document wat specifiek bij de volks vertegenwoordigende raad hoort, waar notabene 12 raadsleden van de raad zegt christen te zijn.

Zo zouden we nog vele punten uit de begroting kunnen benoemen, maar vooral ook de inleiding op de begroting laat geen enkele vorm van bezinning zien. Er worden veel plannen gemaakt maar in dat alles ontbreekt het ons zo bekende Deo Volente. Voorstanders van deze manier zullen snel wijzen op de scheiding van kerk en staat. Maar dat is niet terecht. Want de scheiding van kerk en staat zegt niet dat een programmabegroting geen rekening mag houden met God en Zijn Woord.

Maar een goed gereformeerd iemand kijkt niet alleen om zich heen maar ook naar zichzelf. En dan komt natuurlijk de vraag naar onszelf: Hebben we wel getrouw op de muren gestaan. Zijn we getrouw geweest in onze taak als raadsleden. Deze vraag moet een ieder voor zichzelf beantwoorden. Maar niet alleen raadsleden hebben een taak, elke christen heeft de Bijbelse opdracht om voor zijn overheid te bidden... We zullen het verder niet uitbreiden maar bij een moment van vooruitkijken en plannen maken. Mogen we misschien ook weer onze beloftes vernieuwen en weer met meer vuur onze christelijke plichten uitvoeren.