Rien Bruinooge neemt na 14 jaar afscheid en wordt koninklijk onderscheiden

Na ruim 14 jaar actief geweest te zijn als raadslid nam Rien Bruinooge op 29 maart 2022 afscheid in een speciale afscheidsbijeenkomst van de raad. Tijdens de afscheidsbijeenkomst werd Rien benoemd door Zijne Majesteit tot lid in de orde van Oranje Nassau. Rien was vanaf 2008 raadslid en zag o.a. de vele samenwerkingsverbanden ontstaan met andere gemeenten op tal van beleidsterreinen. Tijdens zijn periode als raadslid was hij met name actief voor het sociaal domein. In haar toespraak zei burgemeester van Egmond: 'Rien had echt oog voor de zwakkeren in de samenleving'. 

Na 14 jaar neem je afscheid als gemeenteraadslid, hoe kwam je in de raad terecht en hoe kijk je terug op die periode?
Een trieste aanleiding. In 2008 overleed SGP-raadslid Nico Huizen na een ernstige ziekte. Omdat ik als eerstvolgend op de kandidatenlijst stond kreeg ik de vraag om zitting te nemen in de gemeenteraad. Dat was dus halverwege een raadsperiode. Eerlijk gezegd kan ik soms zelf niet geloven dat het alweer 14 jaar geleden is. Het is voorbij gevlogen. Ik heb het met plezier en liefde gedaan en heb ook de kracht en gezondheid gekregen om het te doen. Ook het thuisfront stond er altijd achter. Als ze thuis aan me vroegen of ik nog weg moest 's avonds en het was ‘ja’, dan was het goed. Was het een ‘nee’, dan hadden we het gezellig thuis.

Wat heb je in je periode als gemeenteraadslid zien veranderen?
Eigenlijk vallen die veranderingen best mee. De invoering van het dualisme was toen al aardig ingeburgerd. Dat heeft zich nog wel verder geprofessionaliseerd. Alles is door de jaren heen wel wat zakelijker geworden en ook wat meer op afstand komen te staan van de raad. Ik heb de RUD, VRZ en GR de Bevelanden zien komen. Met uitzondering van de laatste zie ik dat eigenlijk vooral als een noodzakelijk kwaad. Het is van bovenaf opgelegd, we hadden geen keus. Wij hadden dat soort zaken in Reimerswaal goed geregeld, nu hebben we er veel minder invloed op. Het staat niet alleen verder af van de raad maar ook verder af van bijvoorbeeld de brandweervrijwilligers in de dorpen. GR de Bevelanden vind ik dan weer wel een waardevolle aanvulling. Ze zijn echt uitvoerend, en je kunt als particuliere raad andere keuzes maken dan andere gemeenten. Daarmee houd je de eigenheid als raad en gemeente en krijg je wel de efficiency van het samenwerken.

Welke onderwerpen of vergaderingen zul je niet zo snel vergeten?
In het algemeen is dat met name het jeugdwerk. Wat me daarvan het meest is bijgebleven zijn de gesprekken in ‘het veld’. Er gebeuren prachtige dingen in de jeugdzorg, maar er zijn zeker ook zoveel zorgen. Denk aan (v)echtscheidingen, drugsgebruik, de druk van social media. Hoe langer ik me er in verdiepte hoe mooier ik het vond om me hiervoor in te zetten. Het gaat dan echt over mensen, niet over stenen. Ik heb ook een enigszins ludiek moment meegemaakt in een raadsvergadering van een aantal jaren geleden. Het college vond dat ze een goede werkgever moesten zijn en dat er o.a. yogalessen en mindfulness aangeboden moest worden aan de medewerkers. Wij vonden dat een stap te ver gaan. Dat haalde verschillende kranten en dat heb ik geweten ook. Ik kreeg steunbetuigingen, maar ook genoeg mensen die het er niet mee eens waren. Als ik daarover nadenk moet ik nog wel eens glimlachen. Ik kreeg zelfs een uitnodiging om ook aan mindfulness te gaan doen om te ervaren hoe goed die rust voor me zou zijn. Overigens was er in de raad geen meerderheid voor deze plannen.

Waar moet SGP Reimerswaal alert op blijven in de toekomst?
De sociale controle op jongeren is er niet beter op geworden met al die lockdowns en sluiting van scholen. Het zicht op de jongeren is dan weg. Er zijn problemen die ouders soms niet zien maar op scholen wel gezien worden. Door lockdowns viel die controle weg. De kranten spreken van een ‘pechgeneratie’. Zelf denk ik wel eens dat het voor sommigen erger is dan ‘pech’. We mogen als gemeente blij zijn dat de overheveling van jeugdzorg van het rijk naar de gemeente ondanks de vele (financiële) problemen, toch goed is opgepakt door de gemeenten. Dat is ook vooral de verdienste van de mensen op het gemeentehuis. Er zou op dit gebied nog veel te winnen zijn, vooral preventief. De mensen die nu in beeld komen of zelf aankloppen, daar is het vaak al te laat voor om problemen te voorkomen. Preventie vindt plaats op scholen, maar ook op sportverenigingen. Sociale cohesie is enorm belangrijk. Ook een jeugd-jongerenwerker en relatietherapeut waar vanaf de huisarts direct naar doorverwezen kan worden lijkt me erg zinvol in het kader van preventieve inzet.  

Is er nog iets wat je mee wilt geven aan de raadsleden van Reimerswaal?
Wie ben ik om te zeggen wat de raadsleden nu moeten gaan doen? Als ik dan toch wat moet zeggen: Vergeet de menselijke maat niet! De regels zijn er niet om tot 10 cijfers achter de komma uitgevoerd te worden. Een zekere soepelheid in het omgaan met regels versterkt ook het draagvlak ervan. Daar ben ik echt van overtuigd. En we moeten waken tegen zelfgenoegzaamheid en alert blijven op de tijdgeest. Hoe lang mogen we nog zeggen waar we voor staan en wat we belijden?

Ik wens alle raadsleden en collegeleden en ambtenaren Gods onmisbare zegen toe in onze mooie gemeente!